Marian-Ryszard Frydrych urodził się w Łomży 02 sierpnia 1923 roku. Był dzieckiem kapitana łomżyńskiego 33 Pułku Piechoty , w Łomży - Mariana-Ludwika Frydrych /syna Jana i Marianny z domu Wielgat-Rydzewskiej / i Jadwigi ze Szczęsnych /córki Józefa i Józefy z domu Strzemieczny/.

Akt urodzenia Mariana-Ryszarda Frydrych.

Kilka miesięcy po pierwszych urodzinach Mariana-Ryszarda zostaje on sierotą w listopadzie 1924 roku. Jego matka Jadwiga umiera po targnięciu się na własne życie.

Łomża, rok 1927. Trzyletni Marian Ryszard Frydrych.

Przez kilka następnych lat Marian-Ryszard mieszkał w Łomży - z ojcem, który dalej służył w łomżyńskim 33 Pułku Piechoty.

Mijają trzy lata od śmierci żony, Jadwigi - matki Mariana-Ryszarda - kiedy kapitan Marian-Ludwik Frydrych żeni się powtórnie w 1927 roku. Jego druga żona - macocha Mariana-Ryszarda - to Hipolita /z domu Stypułkowska/, wdowa po majorze 33 Pułku Piechoty w Łomży, Gwidonie Bursa.

W 1927 roku ojciec Mariana-Ryszarda zostaje przeniesiony do Warszawy na dowódcę batalionu  30 Pułku Piechoty a następnie kwatermistrza w tym pułku.

W sierpnia 1929 roku Mariana-Ludwika Frydrycha mianowano dowódcą batalionu w Szkole Podchorążych dla Podoficerów, w Bydgoszczy a następnie - w styczniu 1930 roku - zastępcą dowódcy 18 Pułku Piechoty, w Skierniewicach.

Od lewej: dziewięcioletni Marian Ryszard Frydrych z Gwidonem-Witoldem Bursa - synem Hipolity Frydrych, z jej pierwszego małżeństwa, z Gwidonem Bursa. Skierniewice, rok 1932 /ojciec Mariana Ryszarda - ppłk Marian-Ludwik Frydrych - był w latach 1930-1932 dowódcą 18 Pułku Piechoty, w Skierniewicach/.

W 1934 roku Frydrychowie ponownie wracają do Warszawy gdzie Marian-Ludwik Frydrych został wyznaczony na stanowisko komendanta głównego Zwiazku Strzeleckiego. Funkcję tę pełnił do 7 lipca 1938 roku.

Trzynastoletni Marian-Ryszard Frydrych w mundurze kadeckim ucznia Korpusu Kadetów Szkoly Orlat we Lwowie . Warszawa - rok 1936.

Marian-Ludwik Frydrych wraz z rodziną ponownie zmienia miejsce zamieszkania. 01 września 1938 roku został mianowany dowódcą 60 Pulku Piechoty w Ostrowie Wielkopolskim. Na czele tego pułku walczył w kampanii wrześniowej, w 1939 roku i po bitwie pod Bzurą poległ 18 września 1939 roku, koło Dabrowy Starej, w Puszczy Kampinoskiej.

Większość dzieciństwa Marian-Ryszard spędził w Łomży - gdzie się urodził - i Warszawie gdzie Frydrychowie mieli mieszkanie od 1927 roku. Pytany później, jak traktowany był w odniesieniu do swoich młodszych - przyrodnich sióstr, pochodzących z drugiego związku ojca - Marian-Ryszard wyraził się, że był kochany przez macochę na równi z jej córkami, jakby był jej dzieckiem. Hipolita Frydrych utrzymywała kontakt ze swoim pasierbem aż do jego śmierci. Po śmierci Mariana-Ryszarda wymieniała się listami z jego żoną - wdową, Czesławą Frydrych.

Na krótko przed wybuchem II Wojny Światowej - latem 1939 roku - Marian-Ludwik Frydrych umieszcza 16-to letniego syna Mariana-Ryszarda w Krasnej Dąbrowie , koło Pionek, u swojej siostry - wdowy Sabiny Brody z d. Frydrych /córki Jana i Marianny Wielgat, urodzonej w 1886 r. w Sosnowcu/ - która jest matką chrzestną jego syna. Sabina Frydrych mieszka w Krasnej Dąbrowie , gdzie pracuje jako nauczycielka w miejscowej szkole ludowej. Tu 05 maja 1925 roku panna Sabina Frydrych - mając 42 lata - poślubila bezdzietnego, 48 letniego wdowca, Józefa Brodę z Krasnej Dąbrowy. Po ślubie są razem tylko 10 lat, bo Józef Broda zmarł bezpotomnie 03 stycznia 1935 roku w wieku 58 lat.

Po śmierci ojca - Mariana-Ludwika Frydrych - który poległ 18 września 1939 roku w Starej Dabrowie, w Puszczy Kampinoskiej , w trakcie walk kampanii wrześniowej 1939 roku - Marian pozostaje u swojej ciotki Sabiny w Krasnej Dąbrowie przez cały okres okupacji niemieckiej i w roku 1941 wiąże się z podziemnym ugrupowaniem Armi Krajowej.

Dziewiętnastoletni Marian-Ryszard Frydrych. Krasna Dabrowa - 1942 roku.

Po wkroczeniu Armii Czerwonej w 1944 roku, Marian-Ryszard zostaje jednym z tzw. Zolnierzy Niezlomnych, walczących przeciwko NKWD i nowej, komunistycznej, polskiej władzy. Walczy pod pseudo "Żuraw" w Armii Krajowej, w oddziale Grabatki. W jednej z potyczek, kiedy jego oddział zostaje okrążony przez Rosjan, w Puszczy Kozienickiej, Marian-Ryszard zostaje ciężko ranny i zabrany przez nich, nieprzytomny do szpitala - jako aresztowany. Po kilku miesiącach szpitala trafia do więzienia w Kozienicach, a następnie w Radomiu. Wyrokiem sądu skazany zostaje na 10 lat więzienia. Zwolniony na mocy amnestii w 1947 roku, wraca z powrotem do Krasnej Dąbrowy.

W czasie pobytu Mariana w więzieniu matka chrzestna Mariana-Ryszarda - Sabina Broda - siostra jego ojca Mariana-Ludwika Frydrych , umiera w 1945 roku i Marian staje się jedynym spadkobiercą posiadlości w Krasnej Dąbrowie.

W 1948 roku Marian-Ryszard poślubia Czesławę z domu Olewińską, urodzoną 15 kwietnia 1921 roku i razem z nią żyje w Krasnej Dąbrowie k. Pionek przez resztę swojego życia.

Co kilka lat Marian-Ryszard przyjeżdża do Łomży, do swoich kuzynów - Jadwigi-Wiesławy i Jerzego Szczęsnych - z którymi spędził kilka pierwszych lat swojego dzieciństwa - i żeby odwiedzić grób swojej matki - Jadwigi z domu Szczęsnej - pochowanej na łomżyńskim cmentarzu katedralnym.

Marian-Ryszard Frydrych zmarł bezpotomnie - mając 56 lat - 12 września 1979 roku w Krasnej Dąbrowie.

Żona Mariana-Ryszarda Frydrycha - Czesława, żyła po jego śmierci jeszcze 16 lat i zmarła w wieku 74 lat - 24 września 1995 roku.

Po śmierci Czesławy dom Frydrychów w Krasnej Dąbrowie stoi opuszczony przez kilka następnych lat zanim zostaje sprzedany na aukcji, zorganizowanej przez władze gminy Pionki.

Były dom Frydrychów w Krasnej Dąbrowie, w 2018 roku.

Grób Mariana-Ryszarda Frydrycha i jego żony Czesławy z domu Olewińskiej.

Strona Mariana-Ryszarda Frydrycha i jego żony Czesławy została utworzona przy wydatnej pomocy pani Agnieszki Gajowiak - obecnej właścicielki byłego domu Frydrychów w Krasnej Dąbrowie.